ಮಹಾಭಾರತದ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ಣನೂ ಒಬ್ಬನು. ಕರ್ಣನು ತನ್ನ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಕರ್ಮವನ್ನು ನಂಬಿದ್ದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಬಹಳ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಆನಂದಿಸಿದನು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು. ಆದರೆ.. ಕರ್ಣನಿಂದ ನಾವು ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ವಿಷಯಗಳು ಬಹಳಷ್ಟಿವೆ. ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಾವು ಕರ್ಣನ ಮೂಲಕ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಕಷ್ಟವನ್ನು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸಬೇಕೆಂದು ಕಲಿಯಬಹುದು. ಕರ್ಣನ ಮೂಲ ಹೆಸರು ವಸುಷೇಣ. ಅವನು ಕುಂತಿಯ ಮಗನಾಗಿದ್ದರೂ ಅವಳು ಪಾಂಡುರಾಜನ ಹೆಂಡತಿಯಾಗುವ ಮೊದಲು ಅವನು ಜನಿಸಿದನು. ದೂರ್ವಾಸು ನೀಡಿದ ವರವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ಕುಂತಿ ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದಳು. ಕವಚ ಕುಂಡಲಗಳಿಂದ ಹೊಳೆಯುವ ಮಗ ಹುಟ್ಟಿದರೂ,ಹೆದರಿ ಅವನನ್ನು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ರಥಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿದ ಅಧಿರಥನಿಗೆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಹೆಂಡತಿ ರಾಧಾಗೆ ತೋರಿಸಿದರು. ಅವನು ಚಿನ್ನದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದವನಾದುದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ವಸುಷೇಣ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲಾಯಿತು.
ಆದರೆ ಕರ್ಣನು ಸಜ್ಜನರಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿ ಸೂತನಾಗಿ ಬೆಳೆದರೂ ಅದು ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮದ ಫಲ. ವಸುಷೇಣನು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿದಾಗ ಅವನು ಏನೂ ಕೇಳಿದರೂ ದಾನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಒಮ್ಮೆ ಅರ್ಜುನನಿಗೋಸ್ಕರ ಇಂದ್ರನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ವೇಷದಲ್ಲಿ ವಸುಷೇಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವನ ಕವಚವನ್ನು ಕೊಡಲು ಕೇಳಿದನು. ಅವುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಕೊಟ್ಟಿದುದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಕರ್ಣ ಮತ್ತು ವೈಕರ್ತನ್ (ಕೃತಿ-ಚೇದನೆ) ಎಂಬ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು. ಆದರೆ ಈ ದಾನ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಬಳಸಬಹುದಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿದಾನವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಪ್ರತಿದಾನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ, ಆ ಉಡುಗೊರೆ ಎಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠದ್ದಾದರೂ ಅದರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಒಮ್ಮೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಕರ್ಣನು ಪರಶುರಾಮನ ಬಳಿಗೆ ಹೋದನು. ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ದೃಢವಾಗಿ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಸಾಧಕನು ಬ್ರಹ್ಮತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಪರಶುರಾಮನಿಗೆ ತಾನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಆ ಅಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕಲಿತನು. ಒಂದು ದಿನ ಗುರುಗಳು ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ತಲೆಯನ್ನಿಟ್ಟು ನಿದ್ರಿಸಿದರು. ಆಗ ಇಂದ್ರನು ಹುಳುವಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಅವನ ತೊಡೆಯನ್ನು ನೋಡತೊಡಗಿದನು. ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ನೋವುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಗುರುವಿನ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸದಂತೆ ಕರ್ಣ ಕದಲದೆ ಕುಳಿತು ಬಾದೆಯನ್ನು ಅನುಭವವಿಸಿ ಹಾಗೆಯೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿದ್ದನು .
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳು ಎದ್ದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರು. ಅವನ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ನಿಜ ಹೇಳು, ನೀನು ಯಾರು? ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಹಾಗ ಅವನು ನಾನು ಸೂತನು ಎಂದು ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಹೇಳಿದ. ಗುರುವಾದ ನನಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿ ಅಸ್ತ್ರ ಗಳಿಸಿ ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯ, ಅದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ನಿನಗೆ ಇದ್ದಾಗ ಅದು ನಿನಗೆ ನೆನಪಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ನಿಮ್ಮ ಸಾವಿನ ಸಮಯಕ್ಕಿಂತ ಬೇರೆ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಎಂದು ಹೇಳಿ ಪರಶುರಾಮ ಶಾಪ ಕೊಟ್ಟ. ಒಮ್ಮೆ ಕರ್ಣನು ವಿಜಯ ಎಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಆಶ್ರಮದ ಬಳಿ ಅಸ್ತ್ರಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಹೋಮಹೇನು ಕರುವನ್ನು ಕೊಂದನು. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ವಿಜಯನು ನೀನು ಅಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದು ನನ್ನ ಹೋಮಧೇನುವಿನ ಮಗುವನ್ನು ಕೊಂದುದರಿಂದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರಥಚಕ್ರವು ಗುಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಪ್ರಾಣಭಯಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗುವೆ ಎಂದು ಶಾಪ ನೀಡಿದಳು.
ಪಾಂಡವರ ಕೌರವರ ಅಸ್ತ್ರ ಕಲಾ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಕರ್ಣನನ್ನು ನೋಡಿದ ದುರ್ಯೋಧನನು ಅರ್ಜುನನಿಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಉತ್ಸುಕನಾದನು. ರಾಜಕುಮಾರನಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ರಂಗವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬಾರದು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದುರ್ಯೋಧನನು ಕರ್ಣನನ್ನು ರಾಜನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಆಗಿದಾಗಲೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು, ಕರ್ಣನನ್ನು ಅಂಗರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದನು. ಹಾಗೆ ಕರ್ಣನು ರಾಜನಾಗುವ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಮಣಿದು ಉಚ್ಛ ದುಶ್ಚಟಗಳನ್ನು ನೋಡದೆ ಅಧರ್ಮದ ಕಡೆ ಸೇರಿದನು . ನೀನು ಕೌಂತೇಯು ಎಂದು ತಂದೆಯೇ ಹೇಳಿದರೂ,ಅಂತರಾತ್ಮಆದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಹೇಳಿದರೂ, ಭೀಷ್ಮ ಹೇಳಿದರೂ, ಅಧರ್ಮಿ ದುರ್ಯೋಧನನ ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಸರಿ ಎಂದು ಕರ್ಣ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. ಕರ್ಣನು ಬಹಳ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ದೊಡ್ಡ ದಾನಗಳನ್ನು ನೀಡಿದವನು. ಶೌರ್ಯ, ವೀರತ್ವ ಮತ್ತು ದಾನಗುಣಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ಧರ್ಮವೇ , ಆದರೆ ಒಂದು ಧರ್ಮವು ಇನ್ನೊಂದು ಧರ್ಮದೊಂದಿಗೆ ವ್ಯತಿರೇಕದಿಂದ ಪ್ರವರ್ತಿಸಿದರೆ ಇಗ ಹೇಳಿದ ಧರ್ಮವೆಲ್ಲವೂ ವ್ಯರ್ತವಾಗುತ್ತದೆ . ಕರ್ಣ, ದುರ್ಯೋಧನ, ದುಶ್ಶಾಸನ, ಶಕುನಿಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ಗುರುತು ಪಡೆದನು. ಆದುದರಿಂದಲೇ ಅವರಿಗೆ ಗುರುಶಾಪ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮನ ಶಾಪ ಬಂದಿತು. ಆದರೆ ತನ್ನ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಕರ್ಣನು ಕರ್ಮವನ್ನು ನಂಬಿದ್ದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಬಹಳ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಆನಂದಿಸಿದನು.
ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತೀರ್ಥ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ.. ಶಿವ ಬ್ರಹ್ಮರ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅದೃಷ್ಟ ನಿಮ್ಮ ಬೆನ್ನತ್ತುತ್ತದೆ..!
