ಶಬರಿ ಎಂದಾಕ್ಷಣ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುವ ರಾಮನ ಭಕ್ತೆ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ ,ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಶಬರಿಯು ಮಾತಂಗ ಮುನಿ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಳು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಋಷಿಗಳ ಮಾತುಗಳನ್ನೂ ಕೇಳುತ್ತಾ ಬೆಳೆದಳು ,ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು ಇಹಪರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮುಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗವೇ ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ನಿಶ್ಚಿಯಿಸಿದರು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಬರಿಯು ವಿಷ್ಣುಮೂರ್ತಿ ಶ್ರೀರಾಮನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸಿದನೆಂದು ತಿಳಿದು ಕೊಂಡಳು ಅವನು ಎಂದಾದರೂ ನಾನು ಇರುವ ಕಡೆ ಬರುತ್ತಾನೆಯೇ ಎಂದು ಸಾವಿರ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಎದುರು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು .
ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಮಧ್ಯವಯಸ್ಕಳಾದ ಶಬರಿ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದಿಂದ ದುರ್ಬಲಳಾಗಿದ್ದಳು. ದೃಷ್ಟಿ ಮಂದವಾಯಿತು. ಆದರೆ ರಾಮ ಬರುತ್ತಾನೆಂಬ ಭರವಸೆ ಮಾತ್ರ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.ಆ ರಘುಕುಲನು ಅವಳನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಂಬಿ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಳೆದಳು. ಮಾತಂಗ ಮುನಿಯೂ ಶಬರಿಗೆ ರಾಮನು ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಸತ್ತುಹೋದನು. ಮಾತಂಗನು ದೂರವಾದರು ಸರಿ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ರಾಮ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ’ಎಂಬ ಭರವಸೆ ಯಿಂದ, ಆಸೆಯಿಂದ ಆಶ್ರಮವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಿ, ಹೂವುಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಿ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಹೀಗೆ ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದವು. ಶಬರಿಯ ಸೊಂಟ ಬಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಶಬರಿಯ ದಿನಚರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬದಲಾವಣೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಶಬರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡ ರಾಮನು ಅವಳನ್ನು ಕರುಣೆ ತೋರಲು ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಬಂದನು. ಅವಳಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಕಾಣಿಸದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ,ಶಬರಿಯು ಆ ಅವತಾರ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟುತ್ತಾ ಅವನೇ ರಾಮ ಎಂದು ಗ್ರಹಿಸಿದಳು ಅವನಿಗಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಹಣ್ಣನ್ನು ಕಚ್ಚಿ ನೋಡಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೀಡಿದಳು ,ಈ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಕೋಪಗೊಂಡಿದನು ಆದರೆ ಶಬರಿಯ ಶುದ್ಧ ಭಕ್ತಿಗೆ ಎಂದು ರಾಮ ವಿವರಿಸಿದ್ದು ಇದು ಕೆಲವು ರಾಮಾಯಣಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಶಬರಿಯ ಬಹುದಿನದ ಆಸೆ ಈಡೇರಿದೆ. ಅವಳು ಬಯಸಿದ ರಾಮನಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಅವನಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆದರು. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗ್ಯ ಬೇರೇನಿದೆ? ಮಾಘ ಬಹಳ ಸಪ್ತಮಿ ದಿನದಂದು ಶಬರಿ ಜಯಂತಿಯನ್ನು ಶಬರಿ ಜಯಂತಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉತ್ತರದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಈ ದಿನ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಶಬರಿಯು ಉದಾತ್ತ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದವಳಲ್ಲ.ಅವರು ದೇವತಾಶಾಸ್ತ್ರದ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಓದಲಿಲ್ಲ.ಆದರೂ, ದೇವರು ಅವಳನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಸತೀಸಮೇತವಾಗಿ ಬರಿಕಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದನು ,ಕಾರಣ… ಅವಳ ಭಕ್ತಿ! ಶಬರಿಯ ಜೀವನ ಕೇವಲ ಭಕ್ತಾದಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಅಂಕಿತವಲ್ಲ , ನೀವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುರಿಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿ ಕೊಂಡಾಗ , ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ , ಅದು ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬದುಕಿ ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಜೀವಿಸುವಾಗ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ, ಶಬರಿಯ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಮೆಚ್ಚಿದ ರಾಮ ತನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದನು. ಇದರ ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಲಕ್ಷ್ಯವೆಷ್ಟು .
